112:1 Halelúja. Sæll er sá maður, sem óttast Drottin og hefir mikla unun af boðum hans.

112:2 Niðjar hans verða voldugir á jörðunni, ætt réttvísra mun blessun hljóta.

112:3 Nægtir og auðæfi eru í húsi hans, og réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu.

112:4 Hann upprennur réttvísum sem ljós í myrkrinu, mildur og meðaumkunarsamur og réttlátur.

112:5 Vel farnast þeim manni, sem er mildur og fús að lána, sem framkvæmir málefni sín með réttvísi,

112:6 því að hann mun eigi haggast að eilífu, hins réttláta mun minnst um eilífð.

112:7 Hann óttast eigi ill tíðindi, hjarta hans er stöðugt og treystir Drottni.

112:8 Hjarta hans er öruggt, hann óttast eigi, og loks fær hann að horfa á fjendur sína auðmýkta.

112:9 Hann hefir miðlað mildilega, gefið fátækum, réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu, horn hans gnæfir hátt í vegsemd.