127:1 Ef Drottinn byggir ekki húsið, erfiða smiðirnir til ónýtis. Ef Drottinn verndar eigi borgina, vakir vörðurinn til ónýtis.

127:2 Það er til ónýtis fyrir yður, þér sem snemma rísið og gangið seint til hvíldar og etið brauð, sem aflað er með striti: Svo gefur hann ástvinum sínum í svefni!

127:3 Sjá, synir eru gjöf frá Drottni, ávöxtur móðurkviðarins er umbun.

127:4 Eins og örvar í hendi kappans, svo eru synir getnir í æsku.