130:1 Úr djúpinu ákalla ég þig, Drottinn,

130:2 Drottinn, heyr þú raust mína, lát eyru þín hlusta á grátbeiðni mína!

130:3 Ef þú, Drottinn, gæfir gætur að misgjörðum, Drottinn, hver fengi þá staðist?

130:4 En hjá þér er fyrirgefning, svo að menn óttist þig.

130:5 Ég vona á Drottin, sál mín vonar, og hans orðs bíð ég.

130:6 Meir en vökumenn morgun, vökumenn morgun, þreyr sál mín Drottin.

130:7 Ó Ísrael, bíð þú Drottins, því að hjá Drottni er miskunn, og hjá honum er gnægð lausnar.