55:1 Til söngstjórans. Með strengjaleik. Davíðs-maskíl.

55:2 Hlýð, ó Guð, á bæn mína, fel þig eigi fyrir grátbeiðni minni.

55:3 Veit mér athygli og svara mér. Ég kveina í harmi mínum og styn

55:4 sakir háreysti óvinarins, sakir hróps hins óguðlega, því að þeir steypa yfir mig ógæfu og ofsækja mig grimmilega.

55:5 Hjartað berst ákaft í brjósti mér, ógnir dauðans falla yfir mig,

55:6 ótti og skelfing er yfir mig komin, og hryllingur fer um mig allan,

55:7 svo að ég segi: ,,Ó að ég hefði vængi eins og dúfan, þá skyldi ég fljúga burt og finna hvíldarstað,

55:8 já, ég skyldi svífa langt burt, ég skyldi gista í eyðimörkinni. [Sela]

55:9 Ég skyldi flýta mér að leita mér hælis fyrir þjótandi vindum og veðri.``

55:10 Rugla, Drottinn, sundra tungum þeirra, því að ég sé kúgun og deilur í borginni.

55:11 Dag og nótt ganga þær um á múrum hennar, en ógæfa og armæða eru þar inni fyrir.

55:12 Glötun er inni í henni, ofbeldi og svik víkja eigi burt frá torgi hennar.

55:13 Því að það er eigi óvinur sem hæðir mig _ það gæti ég þolað, og eigi hatursmaður minn er hreykir sér yfir mig _ fyrir honum gæti ég farið í felur,

55:14 heldur þú, jafningi minn, vinur minn og kunningi,

55:15 við sem vorum ástúðarvinir, sem gengum í eindrægni saman í Guðs hús.

55:16 Dauðinn komi yfir þá; stígi þeir lifandi niður til Heljar, því að illska er í bústöðum þeirra, í hjörtum þeirra.

55:17 En ég hrópa til Guðs, og Drottinn mun hjálpa mér.

55:18 Kvöld og morgna og um miðjan dag harma ég og styn, og hann heyrir raust mína.

55:19 Hann endurleysir sál mína og gefur mér frið, svo að þeir geta eigi nálgast mig, því að mótstöðumenn mínir eru margir.

55:20 Guð mun heyra, og hann er ríkir frá eilífð mun lægja þá. [Sela] Þeir breytast ekki og óttast eigi Guð.

55:21 Vinur minn lagði hendur á þann er lifði í sátt við hann, hann rauf sáttmál sitt.

55:22 Hálli en smjör er tunga hans, en ófriður er í hjarta hans, mýkri en olía eru orð hans, og þó brugðin sverð.

55:23 Varpa áhyggjum þínum á Drottin, hann mun bera umhyggju fyrir þér, hann mun eigi að eilífu láta réttlátan mann verða valtan á fótum.