92:1 Gott er að lofa Drottin og lofsyngja nafni þínu, þú Hinn hæsti,

92:2 að kunngjöra miskunn þína að morgni og trúfesti þína um nætur

92:3 á tístrengjað hljóðfæri og hörpu með strengjaleik gígjunnar.

92:4 Þú hefir glatt mig, Drottinn, með dáð þinni, yfir handaverkum þínum fagna ég.

92:5 Hversu mikil eru verk þín, Drottinn, harla djúpar hugsanir þínar.

92:6 Fíflið eitt skilur eigi, og fáráðlingurinn einn skynjar eigi þetta.

92:7 Þegar óguðlegir greru sem gras og allir illgjörðamennirnir blómguðust, þá var það til þess að þeir skyldu afmáðir verða að eilífu,

92:8 en þú sem ert á hæðum, ert til að eilífu, Drottinn.

92:9 Því sjá, óvinir þínir, Drottinn, því sjá, óvinir þínir farast, allir illgjörðamennirnir tvístrast.

92:10 En mig lætur þú bera hornið hátt eins og vísundinn, mig hressir þú með ferskri olíu.

92:11 Auga mitt lítur með gleði á fjandmenn mína, eyra mitt heyrir með gleði um níðingana, er rísa gegn mér.

92:12 Hinir réttlátu gróa sem pálminn, vaxa sem sedrustréð á Líbanon.

92:13 Þeir eru gróðursettir í húsi Drottins, gróa í forgörðum Guðs vors.

92:14 Jafnvel í hárri elli bera þeir ávöxt, þeir eru safamiklir og grænir.