4:1 Kur thėrras, pėrgjigjmu, o Perėndi i drejtėsisė sime; kur isha nė fatkeqėsi, ti mė ke ndihmuar; ki mėshirė pėr mua dhe plotėsoje lutjen time.

4:2 Deri kur, o bij tė njerėzve, do tė fyhet rėndė lavdia ime? Deri kur do tė jepeni pas kotėsisė dhe do tė shkoni pas gėnjeshtrės? (Sela)

4:3 Por dijeni se Zoti ka zgjedhur njė qė ėshtė i shenjtė; Zoti do tė mė plotėsojė dėshirėn kur do t`i thėrras atij.

4:4 Zemėrohuni dhe mos mėkatoni; nė shtratin tuaj mendohuni shumė nė zemėr tuaj dhe qėndroni nė heshtje. (Sela)

4:5 Ofroni flijime drejtėsie dhe kini besim te Zoti.

4:6 Shumė thonė: "Kush do tė na tregojė tė mirėn?". O Zot, bėj qė tė shkėlqejė drita e fytyrės sate mbi ne.

4:7 Ti mė ke shtėnė nė zemėr mė tepėr gėzim nga sa ndjejnė ata, kur kanė grurė dhe musht me shumicė.