2:1 I ngrita mandej sytė dhe shikova dhe ja, njė burrė qė mbante nė dorė njė litar pėr matje.

2:2 E pyeta: "Ku po shkon?". Ai m`u pėrgjigj: "Po shkoj tė mas Jeruzalemin, pėr tė parė sa ėshtė gjerėsia e tij dhe sa ėshtė gjatėsia e tij".

2:3 Dhe ja, engjėlli qė fliste me mua doli pėrpara dhe njė engjėll tjetėr i doli pėrballė,

2:4 dhe i tha: "Rend, foli atij tė riu dhe i thuaj: Jeruzalemi do tė jetė i banuar si njė qytet pa mure, pėr shkak tė morisė sė njerėzve dhe tė kafshėve qė do tė jenė nė tė.

2:5 Sepse unė", thotė Zoti, "do tė jem pėr tė njė mur zjarri rreth e qark dhe do tė jem lavdia e tij nė mes tė tij".

2:6 Oh, oh! "Ikni nga vendi i veriut", thotė Zoti, "sepse ju kam shpėrndarė si katėr erėrat e qiellit", thotė Zoti.

2:7 Oh, Sion, siguro shpėtimin, ti qė banon bashkė me bijėn e Babilonisė!

2:8 Sepse kėshtu thotė Zoti i ushtrive: "Lavdia e tij mė ka dėrguar te kombet qė ju kanė plaēkitur, sepse ai qė ju prek prek beben e syrit tė tij.

2:9 Ja, unė do ta tund dorėn time kundėr tyre dhe ata do tė bėhen pre e atyre qė u ishin nėnshtruar atyre; atėherė do tė pranoni qė mė ka dėrguar Zoti i ushtrive.

2:10 Lėsho klithma gėzimi, gėzohu, o bijė e Sionit, sepse ja, unė do tė vij, tė banoj midis teje", thotė Zoti.

2:11 "Atė ditė shumė kombe do tė bashkohen me Zotin dhe do tė bėhen populli im, dhe unė do tė banoj midis teje; atėherė do tė pranosh qė Zoti i ushtrive mė ka dėrguar te ti.

2:12 Dhe Zoti do tė marrė nė zotėrim Judėn si trashėgimi tė tij nė tokėn e shenjtė dhe do tė zgjedhė akoma Jeruzalemin.