137:1 Við Babýlons fljót, þar sátum vér og grétum, er vér minntumst Síonar.

137:2 Á pílviðina þar hengdum vér upp gígjur vorar.

137:3 Því að herleiðendur vorir heimtuðu söngljóð af oss og kúgarar vorir kæti: ,,Syngið oss Síonarkvæði!``

137:4 Hvernig ættum vér að syngja Drottins ljóð í öðru landi?

137:5 Ef ég gleymi þér, Jerúsalem, þá visni mín hægri hönd.

137:6 Tunga mín loði mér við góm, ef ég man eigi til þín, ef Jerúsalem er eigi allra besta yndið mitt.

137:7 Mun þú Edóms niðjum, Drottinn, óheilladag Jerúsalem, þegar þeir æptu: ,,Rífið, rífið allt niður til grunna!``

137:8 Babýlonsdóttir, þú sem tortímir! Heill þeim, er geldur þér fyrir það sem þú hefir gjört oss!