66:1 Til söngstjórans. Ljóð. Sálmur. Fagnið fyrir Guði, gjörvallt jarðríki,

66:2 syngið um hans dýrlega nafn, gjörið lofstír hans vegsamlegan.

66:3 Mælið til Guðs: Hversu óttaleg eru verk þín, sakir mikilleiks máttar þíns hræsna óvinir þínir fyrir þér.

66:4 Öll jörðin lúti þér og lofsyngi þér, lofsyngi nafni þínu. [Sela]

66:5 Komið og sjáið verkin Guðs, sem er óttalegur í breytni sinni gagnvart mönnunum.

66:6 Hann breytti hafinu í þurrlendi, þeir fóru fótgangandi yfir ána. Þá glöddumst vér yfir honum.

66:7 Hann ríkir um eilífð sakir veldis síns, augu hans gefa gætur að þjóðunum, uppreistarmenn mega eigi láta á sér bæra. [Sela]

66:8 Þér lýðir, lofið Guð vorn og látið hljóma lofsöng um hann.

66:9 Hann veitti sálum vorum lífið og lét oss eigi verða valta á fótum.

66:10 Því að þú hefir rannsakað oss, ó Guð, hreinsað oss, eins og silfur er hreinsað.

66:11 Þú hefir varpað oss í fangelsi, lagt byrði á lendar vorar.

66:12 Þú hefir látið menn ganga yfir höfuð vor, vér höfum farið gegnum eld og vatn, en nú hefir þú leitt oss út á víðan vang.

66:13 Ég kem í hús þitt með brennifórnir, efni heit mín við þig,

66:14 þau er varir mínar hétu og munnur minn nefndi, þá er ég var í nauðum staddur.

66:15 Ég færi þér brennifórn af feitum dýrum, ásamt fórnarilm af hrútum, ég fórna nautum og höfrum. [Sela]

66:16 Komið, hlýðið til, allir þér er óttist Guð, að ég megi segja frá, hvað hann hefir gjört fyrir mig.

66:17 Til hans hrópaði ég með munni mínum, en lofgjörð lá undir tungu minni.

66:18 Ef ég hygg á illt í hjarta mínu, þá heyrir Drottinn ekki.

66:19 En Guð hefir heyrt, gefið gaum að bænarópi mínu.