17:1 O Zot, dėgjo njė ēėshtje tė drejtė, dėgjo me vėmendej britmėn time, dėgjo lutjen time, qė nuk vjen nga buzė mashtruese.

17:2 Ardhtė mbrojtja ime nga prania jote; sytė e tu pafshin atė qė ėshtė e drejtė.

17:3 Ti e ke hetuar zemrėn time, e ke vizituar natėn; mė ke vėnė nė provė dhe nuk ke gjetur asgjė; kam vendosur tė mos mėkatoj me gojėn time.

17:4 Pėrsa u pėrket veprave tė njerėzve, pėr fjalėn e buzėve tė tua, jam ruajtur nga rrugėt e njerėzve tė furishėm.

17:5 Hapat e mia kanė qėndruar tė sigurt nė shtigjet e tua dhe kėmbėt e mia nuk janė lėkundur.

17:6 Unė tė drejtohem ty, o Perėndi, sepse ti m`i plotėson, zgjat veshėt e tu ndaj meje, dėgjo fjalėt e mia.

17:7 Tregomė mirėsinė tėnde tė mrekullueshme, ti, qė me tė djathtėn tėnde i shpėton nga kundėrshtarėt e tyre ata qė gjejnė strehė pranė teje.

17:8 Mė ruaj si beben e syrit; mė mbulo, nėn hijen e krahėve tė tu,

17:9 nga tė pabesėt qė mė shtypin dhe nga armiqtė pėr vdekje qė mė rrethojnė.

17:10 Zemrat e tyre janė fortėsuar, goja e tyre flet me arrogancė.

17:11 Tani nė kanė rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytė e tyre pėr tė na rrėzuar.

17:12 Armiku im i pėrngjan njė luani qė digjet nga dėshira qė tė shqyejė, dhe tė njė luani tė vogėl qė rri nė pritė nė vėnde tė fshehta.

17:13 Ēohu, o Zot, pėrballoje, rrėzoje; ēliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatėn tėnde.

17:14 O Zot, mė ēliro me dorėn tėnde nga njerėzit, nga njerėzit e kėsaj bote qė bėn pjesė nė kėtė jetė, dhe barkun e tė cilėve ti e mbush me thesaret e tua tė fshehta; bijtė e tyre ngopen dhe u lėnė fėmijėve tė tyre ato qė mbetet nga pasuritė e tyre.