41:1 Lum ai qė kujdeset pėr tė varfėrin; Zoti do ta ēlirojė ditėn e fatkeqėsisė.

41:2 Zoti do ta ruajė dhe do ta mbajė tė gjallė; ai do tė jetė i lumtur mbi tokė dhe ti nuk do ta lėsh nė duart e armiqve tė tij.

41:3 Zoti do ta ndihmojė nė shtratin e sėmundjes; gjatė sėmundjes sė tij, o Zot, ti do ta transformosh plotėsisht shtratin e tij.

41:4 Unė kam thėnė: "O Zot, ki mėshirė pėr mua, ma shėro shpirtin, sepse kam mėkatuar kundėr teje".

41:5 Armiqtė e mi ndjellin tė keqen, duke thėnė: "Kur do tė vdesė dhe kur do tė zhduket emri i tij?".

41:6 Nė rast se dikush prej tyre vjen tė mė shikojė, gėnjen, ndėrsa zemra e tij mbledh paudhėsi; pastaj del jashtė dhe e pėrhap rreth e rrotull.

41:7 Tė gjithė ata qė mė urrejnė, pėshpėritin bashkė kundėr meje; kundėr meje kurdisin tė keqen,

41:8 duke thėnė: "Njė e keqe e tmerrshme e ka zėnė dhe ai nuk do tė ngrihet kurrė mė nga vendi ku dergjet".

41:9 Madje edhe miku im i ngushtė, tek i cili kisha besim dhe qė hante bukėn time, ka ngritur kundėr meje thembrėn e tij.

41:10 Por ti, o Zot, ki mėshirė pėr mua dhe mė ēo nė kėmbė qė tė mund t`ua shpaguaj.

41:11 Nga kjo e di qė ti mė pėlqen, nė rast se armiku im nuk triumfon mbi mua.

41:12 Sa pėr mua, mė ke pėrkrahur nė ndershmėrinė time dhe mė ke vendosur nė praninė tėnde pėr gjithnjė.