22:1 Þá svaraði Elífas frá Teman og sagði:

22:2 Vinnur maðurinn Guði gagn? Nei, sjálfum sér vinnur vitur maður gagn.

22:3 Er það ábati fyrir hinn Almáttka, að þú ert réttlátur, eða ávinningur, að þú lifir grandvöru lífi?

22:4 Er það vegna guðsótta þíns, að hann refsar þér, að hann dregur þig fyrir dóm?

22:5 Er ekki vonska þín mikil og misgjörðir þínar óþrjótandi?

22:6 Því að þú tókst veð af bræðrum þínum að ástæðulausu og færðir fáklædda menn úr flíkum þeirra.

22:7 Þú gafst ekki hinum örmagna vatn að drekka, og hinum hungraða synjaðir þú brauðs.

22:8 En hinn voldugi átti landið, og virðingarmaðurinn bjó í því.

22:9 Ekkjur lést þú fara burt tómhentar, og armleggir munaðarleysingjanna voru brotnir sundur.

22:10 Fyrir því eru snörur allt í kringum þig, og fyrir því skelfir ótti þig skyndilega!

22:11 Eða sér þú ekki myrkrið og vatnaflauminn, sem hylur þig?

22:12 Er ekki Guð himinhár? og lít þú á hvirfil stjarnanna, hve hátt þær gnæfa!

22:13 Og þú segir: ,,Hvað veit Guð? Getur hann dæmt gegnum skýsortann?

22:14 Skýin skyggja á hann, svo að hann sér ekki, og hann gengur á himinhvelfingunni.``

22:15 Ætlar þú að halda fortíðar leið, þá er ranglátir menn hafa farið?

22:16 Þeir er kippt var burt fyrir tímann og grundvöllur þeirra skolaðist burt sem straumur,

22:17 þeir er sögðu við Guð: ,,Vík frá oss! og hvað gæti hinn Almáttki gjört fyrir oss?``

22:18 og það þó hann fyllti hús þeirra blessun. _ Hugarfar óguðlegra sé fjarri mér!

22:19 Hinir réttlátu sjá það og gleðjast, og hinn saklausi gjörir gys að þeim:

22:20 ,,Vissulega er andstæðingur vor að engu orðinn, og eldurinn hefir eytt leifum þeirra.``

22:21 Vingast þú við Guð, þá muntu vera í friði, við það mun blessun yfir þig koma.

22:22 Tak á móti kenning af munni hans, og fest þér orð hans í hjarta.

22:23 Ef þú snýr þér til hins Almáttka, auðmýkir þig, ef þú rekur ranglætið langt burt frá tjaldi þínu _

22:24 já, varpaðu gullinu í duftið og skíragullinu ofan í lækjamölina! _

22:25 þá skal hinn Almáttki vera gull þitt, vera þér hið skærasta silfur.

22:26 Já, þá munt þú hafa yndi af hinum Almáttka og lyfta augliti þínu til Guðs.

22:27 Biðjir þú til hans, bænheyrir hann þig, og heit þín munt þú greiða.

22:28 Og áformir þú eitthvað, mun þér heppnast það, og birta skína yfir vegu þína.

22:29 Þegar þeir liggja niður á við, þá kallar þú ,,Upp á við!`` og hinum auðmjúka hjálpar hann.