10:1 Oršskvišir Salómons. Vitur sonur glešur föšur sinn, en heimskur sonur er móšur sinni til męšu.

10:2 Rangfenginn aušur stošar ekki, en réttlęti frelsar frį dauša.

10:3 Drottinn lętur ekki réttlįtan mann žola hungur, en gręšgi gušlausra hrindir hann frį sér.

10:4 Snaušur veršur sį, er meš hangandi hendi vinnur, en aušs aflar išin hönd.

10:5 Hygginn er sį, er į sumri safnar, en skammarlega fer žeim, er um kornslįttinn sefur.

10:6 Blessun kemur yfir höfuš hins réttlįta, en munnur ógušlegra hylmir yfir ofbeldi.

10:7 Minning hins réttlįta veršur blessuš, en nafn ógušlegra fśnar.

10:8 Sį sem er vitur ķ hjarta, žżšist bošoršin, en sį sem er afglapi ķ munninum, steypir sér ķ glötun.

10:9 Sį sem gengur rįšvandlega, gengur óhultur, en sį sem gjörir vegu sķna hlykkjótta, veršur uppvķs.

10:10 Sį sem deplar meš auganu, veldur skapraun, en sį sem finnur aš meš djörfung, semur friš.

10:11 Munnur hins réttlįta er lķfslind, en munnur ógušlegra hylmir yfir ofbeldi.

10:12 Hatur vekur illdeilur, en kęrleikurinn breišir yfir alla bresti.

10:13 Viska er į vörum hyggins manns, en į baki hins óvitra hvķn vöndurinn.

10:14 Vitrir menn geyma žekking sķna, en munnur afglapans er yfirvofandi hrun.

10:15 Aušur rķks manns er honum öflugt vķgi, en fįtękt hinna snaušu veršur žeim aš falli.

10:16 Afli hins réttlįta veršur til lķfs, gróši hins ógušlega til syndar.

10:17 Sį fer lķfsins leiš, er varšveitir aga, en sį villist, er hafnar umvöndun.

10:18 Sį er leynir hatri, er lygari, en sį sem ber śt óhróšur, er heimskingi.

10:19 Mįlęšinu fylgja yfirsjónir, en sį breytir hyggilega, sem hefir taum į tungu sinni.

10:20 Tunga hins réttlįta er śrvals silfur, vit hins ógušlega er lķtils virši.

10:21 Varir hins réttlįta fęša marga, en afglaparnir deyja śr vitleysu.

10:22 Blessun Drottins, hśn aušgar, og erfiši mannsins bętir engu viš hana.

10:23 Heimskingjanum er įnęgja aš fremja svķviršing, en viskan er hyggnum manni gleši.

10:24 Žaš sem hinn ógušlegi óttast, kemur yfir hann, en réttlįtum gefst žaš, er žeir girnast.

10:25 Žegar vindbylurinn skellur į, er śti um hinn ógušlega, en hinn réttlįti stendur į eilķfum grundvelli.

10:26 Žaš sem edik er tönnunum og reykur augunum, žaš er letinginn žeim, er hann senda.

10:27 Ótti Drottins lengir lķfdagana, en ęviįr ógušlegra verša stytt.

10:28 Eftirvęnting réttlįtra endar ķ gleši, en von ógušlegra veršur aš engu.

10:29 Vegur Drottins er athvarf sakleysisins, en hrun žeim, er ašhafast illt.

10:30 Hinn réttlįti bifast ekki aš eilķfu, en hinir ógušlegu munu ekki byggja landiš.

10:31 Munnur hins réttlįta framleišir visku, en flįrįš tunga veršur upprętt.