16:1 Fyrirętlanir hjartans eru į mannsins valdi, en svar tungunnar kemur frį Drottni.

16:2 Manninum žykja allir sķnir vegir hreinir, en Drottinn prófar hugarželiš.

16:3 Fel žś Drottni verk žķn, žį mun įformum žķnum framgengt verša.

16:4 Allt hefir Drottinn skapaš til sķns įkvešna marks, svo og gušleysingjann til óheilladagsins.

16:5 Sérhver hrokafullur mašur er Drottni andstyggš, hér er höndin upp į žaš: hann sleppur ekki óhegndur!

16:6 Meš elsku og trśfesti er frišžęgt fyrir misgjörš, og fyrir ótta Drottins foršast menn hiš illa.

16:7 Žegar Drottinn hefir žóknun į breytni einhvers manns, žį sęttir hann og óvini hans viš hann.

16:8 Betra er lķtiš meš réttu en miklar tekjur meš röngu.

16:9 Hjarta mannsins upphugsar veg hans, en Drottinn stżrir gangi hans.

16:10 Gošsvar er į vörum konungsins, ķ dómi mun munni hans ekki skeika.

16:11 Rétt vog og reisla koma frį Drottni, lóšin į vogarskįlunum eru hans verk.

16:12 Aš fremja ranglęti er konungum andstyggš, žvķ aš hįsętiš stašfestist fyrir réttlęti.

16:13 Réttlįtar varir eru yndi konunga, og žeir elska žann, er talar hreinskilni.

16:14 Konungsreiši er sem sendiboši daušans, en vitur mašur sefar hana.

16:15 Ķ mildilegu augnarįši konungs er lķf, og hylli hans er sem vorregns-skż.

16:16 Hversu miklu betra er aš afla sér visku en gulls og įkjósanlegra aš afla sér hygginda en silfurs.

16:17 Braut hreinskilinna er aš foršast illt, aš varšveita sįlu sķna er aš gęta breytni sinnar.

16:18 Drambsemi er undanfari tortķmingar, og oflęti veit į fall.

16:19 Betra er aš vera lķtillįtur meš aušmjśkum en aš skipta herfangi meš dramblįtum.

16:20 Sį sem gefur gętur aš oršinu, hreppir hamingju, og sęll er sį, sem treystir Drottni.

16:21 Sį sem er vitur ķ hjarta, veršur hygginn kallašur, og sętleiki varanna eykur fręšslu.

16:22 Lķfslind er hyggnin žeim, sem hana į, en ögun afglapanna er žeirra eigin flónska.

16:23 Hjarta spekingsins gjörir munn hans hygginn og eykur fręšsluna į vörum hans.

16:24 Vingjarnleg orš eru hunangsseimur, sęt fyrir sįlina, lękning fyrir beinin.

16:25 Margur vegurinn viršist greišfęr, en endar žó į helslóšum.

16:26 Hungur erfišismannsins erfišar meš honum, žvķ aš munnur hans rekur į eftir honum.

16:27 Varmenniš grefur óheillagröf, og į vörum hans er sem brennandi eldur.

16:28 Vélrįšur mašur kveikir illdeilur, og rógberinn veldur vinaskilnaši.

16:29 Ofbeldismašurinn ginnir nįunga sinn og leišir hann į vondan veg.

16:30 Sį sem lokar augunum, upphugsar vélręši, sį sem kreistir saman varirnar, er albśinn til ills.

16:31 Grįar hęrur eru heišurskóróna, į vegi réttlętis öšlast menn hana.

16:32 Sį sem seinn er til reiši, er betri en kappi, og sį sem stjórnar geši sķnu, er meiri en sį sem vinnur borgir.